همانند فازهای پیشین توسعه‌ی سرمایه‌دارانه، جغرافیاهای شهری‌شدن به شکل ژرفی نابرابر هستند ــ اما پارامترهای‌شان دیگر به نوعِ واحدی از فضای سکونتی محدود نمی‌شود، چه به عنوان یک شهر تعریف شوند، چه یک شهر‌ـ‌منطقه، منطقه‌ی مادرشهری، یا حتا یک ابرشهر‌ـ‌منطقه
اوربان سنتزی از دوگانه‌ی قدیمی سیتی-کانتری‌ساید است، عنصر سوم در دیالکتیک سیتی-کانتری‌ساید. تجلیِ مادی و اجتماعی‌فضایی جامعه‌ی شهری-صنعتی معاصر است، که اکنون عملاً در تمام قلمرو گسترش یافته است. لوفور از عبارت جامعه‌ی اوربان برای اشاره به سنتز دیالکتیکیِ دوگانه‌ی سیتی-کانتری‌ساید استفاده کرده است
شیوه‌ی تصویر جهان پیامدهای واقعی دارد، چرا که می‌تواند یا سبب گشوده‌شدنِ امکانات برای کنش شود و یا آن‌ها را مسدود سازد
چیزی که ما «سیتی» می‌نامیم پیامدِ یک «فرایند» است که آن را «اوربانیزاسیون/شهری‌شدن» می‌نامیم
تقلیل امری شهری به مسکن و زیرساخت، بخشی از کوته‌بینی حیات سیاسی راست و هم‌چنین چپ است
در این مقدمه برآنیم که پس از مروری بر اتیمولوژی واژه و برخی ملاحظاتِ مقدماتی، معنای اجتماع و نظریه‌های مرتبط با آن را با توجه به مضمون و هدفِ کتاب، در سه گفتمانِ پیش‌گفته یعنی جامعه‌شناسی، برنامه‌ریزی و طراحی شهری، و فلسفه‌ی سیاسی مورد بررسی قرار دهیم.
هتروتوپیاها به شیوه‌ی خاصی ما را از خود بیرون می‌آورند. آن ها با خلق تفاوت و برملاکردن آن، فضای امن و اطمینان درونی ما را به چالش می‌کشند. این وضعیت فاقد هماهنگی‌ست و سروکارش با احساسات درونی ماست.
ما به این ادعای بانک جهانی که سرمایه‌داریِ جهانی می‌تواند سکونتگاه‌های غیررسمیِ مومبای را از بین ببرد مشکوکیم
ناپلئون بناپارت ظاهراً نخستین کسی بود که واژهی ایدئولوژی را به معنای منفیِ تئوریِ غیرعملی و یک برنامهی سیاسیاجتماعی افراطی به کار برد
فوكو بر آن است كه از سده‌ی هیجدهم به این سو پزشكی و سیاست، با ملاحظه و ضرورتِ اقدام در سیتی‌هایی كه به‌طورِ فزاینده بر جمعیت‌شان افزوده می‌شد، به هم گره می‌خورند. پزشكی به‌سان یك انضباط در فرایندها، تكنیك‌ها و مداخلاتی درگیر شد كه شدیداً در پیوند با تحولات، اهداف و مقاصد سیاسی قرار داشتند