رئالیسم انتقادی به عنوان یک فلسفه‌ی علم بیشتر نوعی فرانظریه/متاتئوری است تا نظریه. به بیان دیگر حاوی بینش‌هایی است درباره‌ی چیستیِ خودِ نظریه و نظریه‌پردازی و شناخت علمی. در نتیجه رئالیسم انتقادی بر خلاف ادعای رابرتس مقدمتاً یک نظریه‌ی اجتماعی مانند نظریه‌ی ساختاربندی گیدنز نیست.
ادغام هر چه بیشتر چین درون اقتصاد سرمایه‌داری جهانی، نیروی کار عظیم ارزان قیمتی را به اقتصاد جهانی عرضه کرده است. از طریق برون‌سپاری و سرمایه‌گذاری خارجی مستقیم، شرکت‌های فراملیتی غربی قادرند تا از دستمزدهای چینی و هندی که ۲۵-۱۰ درصد از دستمزد کارگران با کارایی مشابه در ایالات متحده و باقی جهان توسعه‌یافته پایین‌تر بود، بهره‌برداری کنند.
هابرماس حوزه‌ی عمومی را فضایی می‌داند که کنش‌های ارتباطی در آن تحقق می‌یابد و ماهیت آن به گونه‌ای است که به صورت آزادانه در دسترس کلیه‌ی شهروندان است، قلمروى ويژه‌اى كه در تقابل با حوزه‌ی خصوصى تعريف می‌شود و از سلطه‌ی مقامات دولتی و قدرتمندان اقتصادی خارج است.
حل معادله‌ی انسان و فضا از جمله بحث‌برانگیزترین تلاش‌ها برای فهم و توضیحِ امرِ شهری بوده است؛ از ابعادِ مثکثرِ نظری و ایده‌های به ظاهر انتزاعی-تجریدی گرفته تا اشکالِ مختلفِ عملی نظیرِ طیف‌های گوناگونِ طرح‌ها و برنامه‌های شهری، هر یک به نحوی مستقیم و یا غیر مستقیم به وجود چنین معادله‌ای اشاره و بر آن تأکید می‌کنند.