برنامه‌ریزی و فوکو: در جستجوی سویه‌ی تاریکِ نظریه‌ی برنامه‌ریزی
ما بر اساسِ تحلیلِ قدرت میشل فوکو رویکردِ بدیلی پیش می‌نهیم که به‌عوضِ تمرکز بر «چه باید کردِ» هابرماس، به «آن‌چه عملاً رخ داده است» معطوف است.
23
اردیبهشت
آرشیو, سطح دو, شماره‌ی ۷ بهار ۹۷, فضا و برنامه‌ریزی, فضا و فلسفه