خطراتی جدی شهر را در معنای کلی و هر شهری را به طور خاص تهدید می‌کند. این خطرات روز به روز حادتر می‌شوند. شهرها برپایه‌ی وابستگی دوگانه به تکنوکراسی و بوروکراسی، در یک کلام بر پایه‌ی نهادها شکل گرفته‌اند. در واقع، امر نهادی که زندگی شهری را متصلب می‌کند، دشمن حیات شهری [la vie urbaine] است.
بزرگ‌ترین سهم اونو بازصورت‌بندی منطق درونی سرمایه است، بر اساس فهمی صریح که صورت‌بندی منسجم آن متکی بر این ایده است که [منطق سرمایه] منطق جاری در جامعه‌ی سرمایه‌داری ناب است.
نقد مارکس بر ایده‌آلیسم هگل نقدی بر شبه‌طبیعت‌گرایی و شبه‌تاریخ‌گرایی است. جذبِ انتقادی منطق از سوی مارکس یکی از فاکتورهای مهم در نقد او بر اقتصاد سیاسی است
نظریهی اقتصادیِ مارکسی، نظامی دیالکتیکی، و نه متعارف را بنا می‌کند.
فلسفهی ژیل دلوز یک استثناست، آنجا که تمایز بین فضاهای امتدادی و اشتدادی یکی از دو تمایزِ کلیدیست که هستیشناسیاش را بنا مینهد