کاتبرت صراحتن طراحی شهری را به عنوان یک هنر رد می‌کند. از دید او هنر در شکل‌دهی به دنیای مدرن ناتوان است، و اگرچه طراحی شهری را جذاب‌تر می‌کند اما، بر فرایند طراحیِ شهری حاکم نیست و نباید باشد
چرخش یا شیفت از زمانمندی به فضامندی به نوعی بیانگر گذار از مدرنیسم به پسامدرنیسم است. اگر در مدرنیسم نوعی قطعیت در توسعه‌ی خطی جوامع غلبه داشت، پسامدرنیسم با تاکید بر فضا، نقطه‌ی تاکید را از تغییرِ خطی، به تفاوت در فضا منتقل کرد.
برنامه‌ریزی در رویکرد سیستمی عبارتست از کنترلِ تغییر در سیستم، سیستمی که متشکل است از ارتباطات و فعالیت‌های بشری که سویه‌ی مکانی یا فضایی دارد.
شهرها بدون ایجاد تغییر ساختاری در سرمایه‌داری جهانی، نمی‌توانند به‌شکلی انسانی و پایدار تکامل یابند
برنامه‌ریزی سازوکار مکمل بازار در شیوهی تولید سرمایه‌داری در فازِ تولید فضا است که به منظور تخصیص کالاهای عمومی شکل گرفته است