بینش الیوت: آیندهی طراحی شهری
ساخت فضاهای کالاییشده تجلیِ روابط اجتماعی متعین و سلسلهمراتب فضایی است. میتوان هرکدام را نوعی چاره یا فیکس فضایی نامید
ساخت فضاهای کالاییشده تجلیِ روابط اجتماعی متعین و سلسلهمراتب فضایی است. میتوان هرکدام را نوعی چاره یا فیکس فضایی نامید
فرمهای شهری به میل و اراده خود بر روی زمین پدید نمیآیند. آنها در وهله نخست، منبعث از اقتصاد سیاسیِ زمان خود هستند و اساساً توسط آن تولید میشوند.
کاتبرت صراحتن طراحی شهری را به عنوان یک هنر رد میکند. از دید او هنر در شکلدهی به دنیای مدرن ناتوان است، و اگرچه طراحی شهری را جذابتر میکند اما، بر فرایند طراحیِ شهری حاکم نیست و نباید باشد
امروزه هنر نقش مسلطی در کالاییسازی زندگی اجتماعی و تقاضاهای صنعت فرهنگ ایفا میکند . بنابراین دیگر ممکن نیست میکلآنژی به وجود بیاید. هنر نه یک عامل مستقل در شهریشدن است و نه صرفن ابزار مشروعیتبخشِ طراحان شهری برای افزایش سرمایهی فرهنگیشان.
شهرها بدون ایجاد تغییر ساختاری در سرمایهداری جهانی، نمیتوانند بهشکلی انسانی و پایدار تکامل یابند
آنها میخواهند بدانند، آنها میخواهند یاد بگیرند، آنها میخواهند بفهمند دنیای عجیب اطرافشان را – آیا آنها شایسته پرورش بهتری نبودند؟