فوکو و تاریخ فضایی
مناسبات فضایی در همهی تاریخهای فوکو از غیریت اجتماعی را میتوان نه به مثابه هندسههای صوری بلکه همچون جغرافیاهای محتوایی درک کرد. فیلو میگوید فوکو در معرض این خطر است که انگار صرفاً «چرخشی هندسی» را وارد تاریخهای خود میکند و «عملاً معنایی انتزاعی از فضا را بالاتر از معنایی انضمانی از مکان قرار میدهد»، اما در ادامه میافزاید که تأکید او بر خاصبودگیها از این معضل خلاصش میکند.