سطح, سطح دو, شماره, شماره‌ی ۲۱، پاییز ۱۴۰۰, فضا و فلسفه

دایره‌ی نوشتار، برزخِ سطور

ورود به دایره‌ی نوشتار ملازم عبور از گزاره‌ای است که گفته نمی‌شود، بلکه خوانده می‌شود. صورتی از روایت که باقی‌مانده‌ی اصلِ حادثه است و توانِ آن را دارد (یا کسب می‌کند) تا بر آنچه تحمیل می‌شود بشورد.

دیالکتیک, رئالیسم انتقادی, سطح, سطح دو, شماره, شماره‌ی ۱۸ زمستان ۹۹, فضا, فضا و سرمایه, فضا و فلسفه

جغرافیا، رئالیسم انتقادی، و مارکسیسم: تولید فضا و رئالیسم انتقادی از دید جان مایکل رابرتس

رئالیسم انتقادی به عنوان یک فلسفه‌ی علم بیشتر نوعی فرانظریه/متاتئوری است تا نظریه. به بیان دیگر حاوی بینش‌هایی است درباره‌ی چیستیِ خودِ نظریه و نظریه‌پردازی و شناخت علمی. در نتیجه رئالیسم انتقادی بر خلاف ادعای رابرتس مقدمتاً یک نظریه‌ی اجتماعی مانند نظریه‌ی ساختاربندی گیدنز نیست.

آرشیو, سطح یک, شماره‌ی ۳ بهار ۹۶, فضا و دموکراسی

پنجاه سال با «حق بر شهر»

لوفور معتقد است همه نظام­ های بزرگ مازادی/باقی مانده‌ای را از خود بر جای می­‌گذارند که از چنگال آن نظام می‌­گریزد؛ یعنی باقی‌مانده توسط نظام جویده و به بیرون تف می‌شود